Niedźwiedzi sekret...

Dziecko może mieć ulubionego pluszaka, który doda mu otuchy - przeczytałam na stronie internetowej przedszkola i powiedziałam o tym Ewie. Wyraz jej twarzy mnie nie zaniepokoił, coś mało czujna jestem, jak na mamę trzylatki...  Kto był pierwszy? Nie pamiętam! Przedszkole odwiedził na pewno kotek Mruczek, miś Hugo (aktualnie zwany Manikiem), miś Waluś (któremu z wrażenia - znowu - odpadło oczko, temu misiu), kotka Miauka Aniela, lala Fela (aktualnie Malina), lala Zuza, miś Grześ i króliczek... Udało mi się złapać ją w przedpokoju zanim wzięła ze sobą Gucia (KLIK). Aktualnie, prócz rytuału wyboru majtek (- Te z Pippi!) i bluzki, każdego ranka przechodzimy również, przez falę (tsunami) niezdecydowania - którego to przyjaciela weźmie dziś do przedszkola, maj oł maj... :) I po co to wszystko? Żeby podczas leżakowania, którego bardzo nie lubi, miała się do kogo przytulić...




Na smutki, na ból, na małe i większe frustracje, na zmęczenie, na tęsknotę. Na wszystko. Przytulanie jest dobre na wszystko. Taki mały człowiek jeszcze zdania sklecić nie potrafi, jeszcze problem ma, żeby chwycić grzechotkę, stać nie umie, ale wie, już wie, że w przytulaniu jest moc. Że świat jakby ładniejszy, że cieplej, bezpieczniej. I uśmiech jakby szerszy, w oczu błysk.




Niedźwiadek (o bardzo małym rozumku? ;)) początkowo myśli, że o udanym dniu decyduje toczenie się fikołkami z górki, ale Tata Niedźwiedź wyjawia mu, że tak naprawdę receptą jest mocne przytulenie się do kogoś. I wtedy Niedźwiadek wpada na pomysł na wspólne spędzenie czasu... A może by tak pójść i przytulić mieszkańców lasu? Na pierwszy ogień idzie Pan Bóbr...





Panna Łasica, parka Zajęcy, Wilk, Stary Łoś, Anakonda, kolorowa Gąsienica, Myśliwy, Borsuk, Bocian, Lis, malutkie Dziki, Leśniczy... Czy o nikim nie zapomnieli? ;)

- To był świetny dzień, tato!
Tata Niedźwiedź pokiwał głową.
- Lepiej bym tego nie ujął, synu.